Bu çalışmada, Spielberger Sürekli Kaygı Ölçeği kullanılarak dağcılık sporu ile aktif olarak ilgilenen antrenörler üzerinde test yapılmış ve elde edilen sonuçlar değerlendirilmiştir. Araştırmanın evrenini, Türkiye Dağcılık Federasyonu antrenörleri oluşturmaktadır. Toplamda 246 antrenör içinden sadece 80 antrenör örneklem grubumuzu oluşturmuştur. Çalışma grubuna, sadece Türkiye Dağcılık Federasyonu antrenörlerinin kullanmış oldukları sosyal medya üzerinden e-posta yolu ile ulaşılmıştır.

Çalışma sonucunda, cinsiyet ve yaş farklılıkları arasında anlamlı bir fark bulunamamıştır. Antrenörlük kademesi değişkenine göre yapılan değerlendirmede bulunan anlamlı fark p<0,001 düzeyindedir. Bu fark, dağcılık sporunda uzun yıllar geçiren antrenörlerde belirgin bir kaygı düzeyinin olması, dağcılık sporunun doğası gereği riskli durumların çokluğu ve bu sporda edinilen tecrübelerin farklı olmasından kaynaklanabileceği şeklinde yorumlanmıştır.

Verilerin çözümlenmesi SPSS 18,0 paket programında yapılmıştır. Tanımlayıcı istatistiklere ait aritmetik ortalama (X), standart sapma (SS), frekans (N) ve yüzde (%) değerleri alındıktan sonra homojenlik testi yapılmış ve normal dağılım bulunmuştur. Verilerin normal dağılım göstermiş olmasından dolayı parametrik testlerden t-test ve tek yönlü varyans analizi (ANOVA) kullanılmıştır. Anlamlılık seviyesi p<0,05’dir.

• Akandere, M. (1997). “Üniversite Gençliğinde Görülen Kaygının Giderilmesinde Sporun Etkisi”, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
• Aşçı, H. (1995). Bayan Hentbolcularda Yarışma Kaygısı, Spor Deneyimi ve Atletik Yeterlilik İlişkisi, Spor Bilimleri Dergisi, Sayı 6, 1995, s.39
• Aşçı, H., Gökmen, H. (1995). Bayan Hentbolcularda Yarışma kaygısı (İlinois), Başarı, Spor Deneyimi ve Atletik Yeterlilik İlişkisi. Spor Bilimleri Dergi, (6)ı 38.
• Beidel, D. C.,Turner, S. M., & Dancu, C.V. (1982). Physiological, cognitive and behavioral aspects of social anxiety. Behaviour research and therapy, 23(2), 109-117.
• Dolaşır, S. (2006). Antrenörlük Etiği ve İlkeleri, Gazi Kitapevi, Baran Ofset: Ankara
• Gümüş, M. (2002). Profesyonel Futbol Takımlarında Puan Sıralamasına Göre Durumluk Kaygı Düzeylerinin İncelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
• Güner, G., Bener, Ö. (2011). Kadınların toplumsal cinsiyet rolleri çerçevesinde aile içi algılama biçimleri. TSA Dergisi, 15(3): 157-171
• Koptagel, G. (1984). Tıpsal Psikoloji, Beta Basım, Yayım, Dağıtım, İstanbul, s.126
• Güvendi, B., Türksoy, A., Keskin, N., Altıncı, E., Şahin, S. (2016). Antrenörlerin Mesleki Etik İlkelere Uyma Düzeyleri İle Kişilik Özellikleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi, Uluslararası Hakemli Psikiyatri ve Psikoloji Araştırmaları Dergisi, Sayı: 7
• Kırkpınar, İ. (1995). “Anksiyete bozukluklarının etyolojisi” Anksiyete Monografları serisi 2, Hekimler yayın birliği 55-96
• Leary, M. L. (1983). Social anxiousness: the constructanditsmeasurement. Journal Of Personality Assessment, 47(1), 66-75.
• Leary, M. R., Kowalski, R. M. (1995). Social anxiety. New York: The Guilford Press.
• McLean, Peter, D. (2001). Anxiety Disorders in Adults: An Evidence-Based Approach to Psychological treatment. Cary, NC, USA: Oxford University Press.
• Gündüz, N. (1992).“Bazı Orta Öğretim Kurumlarındaki Sporcu Öğrencilerin Sportif Başarıları ile Kaygı Durumları Arasındaki İlişkinin Araştırılması”, Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı:1, İzmir.
• Özgül, F. (2003). Beden Eğitim ve Spor Yüksek Okulu öğrencilerinde Durumluluk ve Sürekli Kaygı düzeyleri. Yüksek Lisans. Sivas Cumhuriyet Üniversitesi, 5.
• Özusta, G. (1995). Çocuklar İçinDurumluluk–Sürekli Kaygı Envanterinin Uyarlama Geçerlilik ve Güvenirlik Çalışması. Türk Psikoloji Dergisi, 10, 32-44.
• Sanders, D. J. (2003). Counselling for Anxiety Problems (Second Edition). London, GBR Sage Publications, Incorporated.
• Scovel T. (1978). “The Effect of Affect on Foreign Language Learning A Review of theAnxietyResearch”. Language Learning, 28 (1)ı 129-142.
• Tiryaki, Ş. (2000). Spor psikolojisi, Eylül Kitap ve Yayınevi, Ankara.