Öz
The purpose of this study is to examine
the sustainability conception of recreational activities applied in private
sector. The participants of this study which is composed of 23 managers from 4
different telecommunication companies in İzmir. Time schedule and the venue of
the interviews were planned according to the participants and the interviever. The
sustainable facility management perception of the managers were handled with
qualitative research method and examined within the planned behavioral theory.
The study is derived from the phenomenon that after a long term desk work in
private sector, sustainable facility management is necessary in terms physical,
psychological and sociological needs for recreational activities of employers.
Obtained data were changed into prose in computer environment. Then, data were
analysed through “Nvivo 11 Pro for Windows” software. As a result analysis of
the data, managers thoughts on “ application of recreational activities at
work” , “the out come attained by participation in recrational activities” and
“conception for sustainable facility management” were presented as main
themes.Up to the views of the managers for applying recreational activities at
work; among the activities “educational activities, trips” “picnic”, “sportive
activities”, “art and cultural activities”, “meals”, “recreative games”,
“entertainments” and “organizations in nature” have been reached as codes.
Benefits of participation to recreational activities at work four (4)
sub-themes have been reached. These themes are; “physiological benefits”,
“psychological benefits”, “sociological benefits” and“ institutional benefits”
. As for the importance of the sustainable facility management; “institutional
culture”, “ belonging to the institution” and “sustainable facility management”
themes are presented. And thus; “ productivity”, “ team work”, “institutional
values”, “defining mission and vision”, increase in success”, and “sense of
belonging ” codes reached. At the end of the research based on the managers’
views, the result is that in private sector recreational activities contribute
positively on the sense of belonging, productivity and in addition;
physiological, psychological and sociological situations of the employers.
Besides managers have expectations for sustainability of the recreational
activities at work.
Anahtar Kelimeler
Recreation Facility Management Management Sustainability Sustainable Activity
Kaynakça
- Akdoğan, A.A. ve Köksal, O. (2014). Aidiyet Algısının Örgütsel Vatandaşlık Davranışı Üzerindeki Etkisinde Yöneticiye Güvenin Aracılık Rolü. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 18(1): 25.
- Akmal, F. ve Ghazali, Z. (2012). Recreational Programme and Its Association with Job Performance. Asian Social Science, 5(13): 172.
- Albayrak, A. (2012). İstanbul’daki Konaklama İşlemelerinin Rekreasyon Faaliyetlerinin Değerlendirilmesi. Online Academic Journal o f Information Technology. 3(8): 40.
- Aldana, S.G., Merrill, R.M., Price, K., Hardy, A. ve Hager, R. (2005). Financial Impact of A Comprehensive Multisite Workplace Health Promotion Program. Preventive Medicine. 40(2): 131.
- Argan M. (Ed.) (2013) Rekreasyon Yönetimi, Anadolu Üniversitesi Web-ofset Tesisleri, Eskişehir.
- Arslan, M. (2001). Örgüt Kültürü. Yönetim ve Organizasyon Ankara: Nobel Dağıtım.
- Ayas, S. (2013). Rekreasyon Amaçlı Spor Tesisi Olarak Fitness Merkezlerinde Müşteri Profilini Belirlemeye Yönelik Bir Araştırma: Edirne İli Örneği. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Aydın, H.A. (2001). Yönetim ve Organizasyon Yönetimin Fonksiyonları. (Edt. Salih Güney). Ankara: Nobel Yayınevi.
- Demir, Ş. Ş., Demir M. (2014). Kamu Kesimindeki Yöneticilerin Serbest Zaman Etkinliklerini Algılaması ve Değerlendirmesi. Manas Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(3).
- Dose, J.J. ve Klimoski, R.J. (1999). The Diversity of Diversity: Work Values Effect on Formative Team Processes. Human Resource Management Review. 9(1): 56.
- Goetzel, R.Z. ve Ozminkowski, R.J. (2008). The Health and Cost Benefits of Work Site Health-Promotion Programs. Annu. Rev. Public Health. 29: 303.
- Kalkan, A. (2012). “Açık Alan Rekreasyonu, Doğa Sporları Yapan Bireylerin Bu Sporları Yapma Nedenleri: Antalya Örneği“. (Yüksek Lisans Tezi). Antalya: Akdeniz Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Kaya, N. ve Selçuk, S. (2007). Bireysel Başarı Güdüsü Organizasyonel Bağlılığı Nasıl Etkiler. Doğuş Üniversitesi Dergisi. 5(2): 175-190.
- Kılıç, M. (2010). Stratejik Yönetim Sürecinde Değerler, Vizyon ve Misyon Kavramları Arasındaki İlişki. Sosyoekonomi, 13(13).
- Kurar İ. ve Baltacı F. (2014). Halkın Boş Zaman Değerlendirme Alışkanlıkları: Alanya Örneği, International Journal of Science Culture and Sport, Special Issue 2, Doi : 10.14486/IJSCS177.
- Koçak, F. ve Balcı, V. (2010). Doğada Yapılan Sportif Etkinliklerde Çevresel Sürdürülebilirlik. Ankara Üniversitesi Çevrebilimleri Dergisi. 2(2).
- Kök, S.B. ve Özcan, B. (2012). Örgüt Kültürünün Oluşumunda Etkili Olan Faktörler ve Örgütsel Bağlılık İlişkisi: Bankacılık Sektöründe Bir Araştırma. Girişimcilik ve Kalkınma Dergisi. 7(2).
- Kurar İ. ve Baltacı F. (2014). Halkın Boş Zaman Değerlendirme Alışkanlıkları: Alanya Örneği, International Journal of Science Culture and Sport, Special Issue 2, Doi : 10.14486/IJSCS177.
- Maddux, B.R. (1999). Takım Kurma. İstanbul: Alfa Basım.
- Mak, B.L. ve Sockel, H. (2001). A Confirmatory Factor Analysis of IS Employee Motivation and Retention. Information &Management. 35(5): 265.
- Matteucci, N., O'Mahony, M., Robinson, C., ve Zwick, T. (2005). Productivity, Workplace Performance and ICT: IndustryandFirm-Level Evidence for Europe and the US. Scottish Journal o f Politica Economy, 52(3): 359.
- Mbaabu, M.C. (2013). Effect Of Workplace Recreation on Employee Wellbeing and Performance: A Case of The Commission For University Education (CUE). Kenyatta University.
- Metin, H. ve Altunok, M. (2002). Karşılaştırmalı Bir Yaklaşımla Kamu Yönetimi ve Özel Sektörde Halkla İlişkiler.
- Mokoya, O. S. ve Gitari W. J. (2012). Effects of Workplace Recreation on Employee Performance The Case of Kenya Utalii College International Journal of Humanities and Social Science. 2(3): 25,176-183.
- Okuyan, Z. (2015). http://www.uplifers.com/spor-yapan-kadin-yoneticilerkariyerlerinde- daha-hizli-ilerliyor/ (25.07.2018).
- Özdemir, S. (1996). Eğitimde Toplam Kalite Yönetimi. MPM Yayını, Kalite Özel Sayısı, Ankara, Verimlilik Dergisi. 253.
- Özdemir, S. ve Muradova, T. (2008). Örgütlerde Motivasyon ve Verimlilik İlişkisi. Journal o f Qafqaz University. 24(46).
- Özgen, H. ve Savaş, H. (1997). Verimlilik ve Kalite Arasındaki İlişkinin Toplam Kalite Yönetimi Anlayışı Açısından Analizi. Standart Ekonomik Dergisi.
- Öztop, S. (2014). Kurumsal Aidiyet Bilincinin Çalışanların Örgütsel Değişim Algısı Üzerinde Etkisi. Süleyman Demirel University Journal o f Faculty of Economics and Administrative Sciences. 19(1).
- Öztürk, N.K. (1999). Kamu ve Özel Yönetim Etiği. Benzerlikler ve Farklılıklar İdare Dergisi. 32(2).
- Ramazanoğlu, F. ve Bahçeci, B. (2006). Örgütlerde Vizyon ve Misyon Kavramı. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği Bölümü. Gaziantep Üniversitesi Yabancı Diller Yüksekokulu.
- Sağnak, M. ve Müfettişi, İ. (2004). Örgütlerde Değerler Yönünden Birey Örgüt Uyumu ve Sonuçları. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 37(37): 90.
- Sarıbaş, R. (2010). Eğirdir Bahçe Kültürleri Araştırma Enstitüsü Çalışanlarının Rekreasyonel Eğilim ve Taleplerinin Belirlenmesi Üzerine Bir Çalışma. Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü. 142.
- Sarıkaya, M. ve Kara, Z. (2007). Sürdürülebilir Kalkınmada İşletmenin Rolü. Kurumsal Vatandaşlık Yönetim ve Ekonomi. 14(2): 222. TDK (2018). Türk Dil Kurumu Resmi Web Sitesi, http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK.GTS.5b84465f4d24e0.23330497, (10.05.2018).
- Töremen, F. ve Çankaya, İ. (2008). Yönetimde Etkili Bir Yaklaşım: Duygu Yönetimi. Kuramsal Eğitimbilim, 1(1): 44.
- Tunçkol, H.M. ve Çumralıgil, B. (2005). Selçuk Üniversitesindeki Akademik Personelin Rekreasyon Faaliyetlerinin Değerlendirilmesi. Journal o f Physical Education and Sport Sciences. 7(4): 49.
- Turkiye İstatistik Kurumu, (2018). Resmi wen sitesi. Web Erişim: http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=18619 (27.07.2018).
- Uygur, A. (2011). Çok Boyutlu Performans Değerleme Modeli Olarak Dengeli Başarı Göstergesi Uygulaması. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 10 (1): 148-159.
- Ülgen, H. ve Mirze, K. (2004). İşletmelerde Stratejik Yönetim. Literatür Yayınları. İstanbul.
- Vurgun, L. ve Öztop, S. (2011). Yönetim ve Örgüt Kültüründe Değerlerin Önemi. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 16(3): 227.
- Yaman, E. (2010). Psiko Şiddete (mobbinge) Maruz Kalan Öğretim Elemanlarının Örgüt Kültürüne ve İklimine İlişkin Algıları. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Dergisi. 10(1): 549.
- Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. (9.Basım). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
- Yıldız, K., Güzel, P., Çetinöz, F., & Beşikçi, T. (2017). Outdoor camp effects on athletes: Orienteering example. Baltic Journal of Sport & Health Sciences, 1(104), 55-64.
- Yüksel, O. (2001). Örgüt Geliştirme. Yönetim ve Organizasyon. (Edt.: Salih Güney).
Öz
Bu çalışmada, Özel sektörde uygulanan
rekreasyonel faaliyetlerin sürdürülebilir etkinlik yönetimindeki rolünün
incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu İzmir ilindeki 4 farklı
telekomünikasyon şirketindeki 23 karar verici pozisyonda bulunan üst düzey
yöneticiler oluşturmaktadır. Yöneticilere ve araştırmacıya uygun yerde birebir
görüşmeler yapılmıştır. Yöneticilerin sürdürülebilir etkinlik yönetimi ile
ilgili algı ve deneyimleri nitel araştırma yöntemiyle ele alınarak planlanmış
davranış teorisi çerçevesinde incelenmiştir. Elde edilen veriler, bilgisayar
ortamında düz yazı haline getirilmiştir. Daha sonra veriler, “Nvivo 11 Pro for
Windows” programı aracılığıyla analiz edilmiştir. Verilerin analizi sonucunda
yöneticilerin; iş yerinde rekreasyonel etkinliklerin uygulanması, iş yerinde
rekreasyonel etkinliklere katılım sonucu elde edilen kazanımlar ve rekreasyonel
etkinliklerin sürdürülebilir etkinlik yönetimi anlayışına ilişkin görüşleri ana
temalar altında sunulmuştur. Yöneticilerin iş yerinde rekreasyonel etkinliklerinin
uygulanmasına ilişkin görüşlerine bağlı olarak; etkinlikler teması altında
“eğitsel aktiviteler, geziler”, “piknik etkinlikleri”, “sportif faaliyetler”,
“sanatsal etkinlikler”, “yeme içme faaliyetleri”, “rekreatif oyunlar”, “eğlence
organizasyonları” ve “doğa etkinlikleri” kodlar sonucu ortaya çıkmıştır. İş
yeri rekreasyon etkinlikleri kazanımlarına ilişkin dört (4) alt tema ortaya
çıkmıştır. Bu temalar; “fizyolojik kazanımlar”, “psikolojik kazanımlar”,
“sosyolojik kazanımlar” ve “ kurumsal kazanımlar” dır. Sürdürülebilir etkinlik
yönetiminin önemine ilişkin; “örgüt kültürü”, “ örgütsel bağlılık” ve “sürdürülebilir
etkinlik yönetimi” temaları sunulmuştur. Buna bağlı olarak; “ verimlilik”,
“ekip çalışması”, “örgütsel değerler”, “misyon- vizyon belirleme”, “başarı
artışı”, “aidiyet duygusu” kodlarına ulaşılmıştır. Araştırma sonucunda;
yönetici görüşlerine ilişkin özel sektörde rekreasyonel faaliyetlerin
çalışanların örgütsel bağlılığına, verimliliğine, başarısının yanı sıra
psikolojik, fizyolojik, sosyal durumlarına katkı sağladığı sonucu ortaya
çıkmıştır. Ayrıca yöneticilerin iş yeri rekreasyonel faaliyetleri
sürdürülebilirliğine ilişkin beklentileri olduğu sonucu tespit edilmiştir.
Anahtar Kelimeler
Rekreasyon etkinlik yönetimi yönetim sürdürülebilirlik sürdürülebilir etkinlik
Kaynakça
- Akdoğan, A.A. ve Köksal, O. (2014). Aidiyet Algısının Örgütsel Vatandaşlık Davranışı Üzerindeki Etkisinde Yöneticiye Güvenin Aracılık Rolü. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 18(1): 25.
- Akmal, F. ve Ghazali, Z. (2012). Recreational Programme and Its Association with Job Performance. Asian Social Science, 5(13): 172.
- Albayrak, A. (2012). İstanbul’daki Konaklama İşlemelerinin Rekreasyon Faaliyetlerinin Değerlendirilmesi. Online Academic Journal o f Information Technology. 3(8): 40.
- Aldana, S.G., Merrill, R.M., Price, K., Hardy, A. ve Hager, R. (2005). Financial Impact of A Comprehensive Multisite Workplace Health Promotion Program. Preventive Medicine. 40(2): 131.
- Argan M. (Ed.) (2013) Rekreasyon Yönetimi, Anadolu Üniversitesi Web-ofset Tesisleri, Eskişehir.
- Arslan, M. (2001). Örgüt Kültürü. Yönetim ve Organizasyon Ankara: Nobel Dağıtım.
- Ayas, S. (2013). Rekreasyon Amaçlı Spor Tesisi Olarak Fitness Merkezlerinde Müşteri Profilini Belirlemeye Yönelik Bir Araştırma: Edirne İli Örneği. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Aydın, H.A. (2001). Yönetim ve Organizasyon Yönetimin Fonksiyonları. (Edt. Salih Güney). Ankara: Nobel Yayınevi.
- Demir, Ş. Ş., Demir M. (2014). Kamu Kesimindeki Yöneticilerin Serbest Zaman Etkinliklerini Algılaması ve Değerlendirmesi. Manas Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(3).
- Dose, J.J. ve Klimoski, R.J. (1999). The Diversity of Diversity: Work Values Effect on Formative Team Processes. Human Resource Management Review. 9(1): 56.
- Goetzel, R.Z. ve Ozminkowski, R.J. (2008). The Health and Cost Benefits of Work Site Health-Promotion Programs. Annu. Rev. Public Health. 29: 303.
- Kalkan, A. (2012). “Açık Alan Rekreasyonu, Doğa Sporları Yapan Bireylerin Bu Sporları Yapma Nedenleri: Antalya Örneği“. (Yüksek Lisans Tezi). Antalya: Akdeniz Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Kaya, N. ve Selçuk, S. (2007). Bireysel Başarı Güdüsü Organizasyonel Bağlılığı Nasıl Etkiler. Doğuş Üniversitesi Dergisi. 5(2): 175-190.
- Kılıç, M. (2010). Stratejik Yönetim Sürecinde Değerler, Vizyon ve Misyon Kavramları Arasındaki İlişki. Sosyoekonomi, 13(13).
- Kurar İ. ve Baltacı F. (2014). Halkın Boş Zaman Değerlendirme Alışkanlıkları: Alanya Örneği, International Journal of Science Culture and Sport, Special Issue 2, Doi : 10.14486/IJSCS177.
- Koçak, F. ve Balcı, V. (2010). Doğada Yapılan Sportif Etkinliklerde Çevresel Sürdürülebilirlik. Ankara Üniversitesi Çevrebilimleri Dergisi. 2(2).
- Kök, S.B. ve Özcan, B. (2012). Örgüt Kültürünün Oluşumunda Etkili Olan Faktörler ve Örgütsel Bağlılık İlişkisi: Bankacılık Sektöründe Bir Araştırma. Girişimcilik ve Kalkınma Dergisi. 7(2).
- Kurar İ. ve Baltacı F. (2014). Halkın Boş Zaman Değerlendirme Alışkanlıkları: Alanya Örneği, International Journal of Science Culture and Sport, Special Issue 2, Doi : 10.14486/IJSCS177.
- Maddux, B.R. (1999). Takım Kurma. İstanbul: Alfa Basım.
- Mak, B.L. ve Sockel, H. (2001). A Confirmatory Factor Analysis of IS Employee Motivation and Retention. Information &Management. 35(5): 265.
- Matteucci, N., O'Mahony, M., Robinson, C., ve Zwick, T. (2005). Productivity, Workplace Performance and ICT: IndustryandFirm-Level Evidence for Europe and the US. Scottish Journal o f Politica Economy, 52(3): 359.
- Mbaabu, M.C. (2013). Effect Of Workplace Recreation on Employee Wellbeing and Performance: A Case of The Commission For University Education (CUE). Kenyatta University.
- Metin, H. ve Altunok, M. (2002). Karşılaştırmalı Bir Yaklaşımla Kamu Yönetimi ve Özel Sektörde Halkla İlişkiler.
- Mokoya, O. S. ve Gitari W. J. (2012). Effects of Workplace Recreation on Employee Performance The Case of Kenya Utalii College International Journal of Humanities and Social Science. 2(3): 25,176-183.
- Okuyan, Z. (2015). http://www.uplifers.com/spor-yapan-kadin-yoneticilerkariyerlerinde- daha-hizli-ilerliyor/ (25.07.2018).
- Özdemir, S. (1996). Eğitimde Toplam Kalite Yönetimi. MPM Yayını, Kalite Özel Sayısı, Ankara, Verimlilik Dergisi. 253.
- Özdemir, S. ve Muradova, T. (2008). Örgütlerde Motivasyon ve Verimlilik İlişkisi. Journal o f Qafqaz University. 24(46).
- Özgen, H. ve Savaş, H. (1997). Verimlilik ve Kalite Arasındaki İlişkinin Toplam Kalite Yönetimi Anlayışı Açısından Analizi. Standart Ekonomik Dergisi.
- Öztop, S. (2014). Kurumsal Aidiyet Bilincinin Çalışanların Örgütsel Değişim Algısı Üzerinde Etkisi. Süleyman Demirel University Journal o f Faculty of Economics and Administrative Sciences. 19(1).
- Öztürk, N.K. (1999). Kamu ve Özel Yönetim Etiği. Benzerlikler ve Farklılıklar İdare Dergisi. 32(2).
- Ramazanoğlu, F. ve Bahçeci, B. (2006). Örgütlerde Vizyon ve Misyon Kavramı. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği Bölümü. Gaziantep Üniversitesi Yabancı Diller Yüksekokulu.
- Sağnak, M. ve Müfettişi, İ. (2004). Örgütlerde Değerler Yönünden Birey Örgüt Uyumu ve Sonuçları. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 37(37): 90.
- Sarıbaş, R. (2010). Eğirdir Bahçe Kültürleri Araştırma Enstitüsü Çalışanlarının Rekreasyonel Eğilim ve Taleplerinin Belirlenmesi Üzerine Bir Çalışma. Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü. 142.
- Sarıkaya, M. ve Kara, Z. (2007). Sürdürülebilir Kalkınmada İşletmenin Rolü. Kurumsal Vatandaşlık Yönetim ve Ekonomi. 14(2): 222. TDK (2018). Türk Dil Kurumu Resmi Web Sitesi, http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK.GTS.5b84465f4d24e0.23330497, (10.05.2018).
- Töremen, F. ve Çankaya, İ. (2008). Yönetimde Etkili Bir Yaklaşım: Duygu Yönetimi. Kuramsal Eğitimbilim, 1(1): 44.
- Tunçkol, H.M. ve Çumralıgil, B. (2005). Selçuk Üniversitesindeki Akademik Personelin Rekreasyon Faaliyetlerinin Değerlendirilmesi. Journal o f Physical Education and Sport Sciences. 7(4): 49.
- Turkiye İstatistik Kurumu, (2018). Resmi wen sitesi. Web Erişim: http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=18619 (27.07.2018).
- Uygur, A. (2011). Çok Boyutlu Performans Değerleme Modeli Olarak Dengeli Başarı Göstergesi Uygulaması. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 10 (1): 148-159.
- Ülgen, H. ve Mirze, K. (2004). İşletmelerde Stratejik Yönetim. Literatür Yayınları. İstanbul.
- Vurgun, L. ve Öztop, S. (2011). Yönetim ve Örgüt Kültüründe Değerlerin Önemi. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 16(3): 227.
- Yaman, E. (2010). Psiko Şiddete (mobbinge) Maruz Kalan Öğretim Elemanlarının Örgüt Kültürüne ve İklimine İlişkin Algıları. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Dergisi. 10(1): 549.
- Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. (9.Basım). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
- Yıldız, K., Güzel, P., Çetinöz, F., & Beşikçi, T. (2017). Outdoor camp effects on athletes: Orienteering example. Baltic Journal of Sport & Health Sciences, 1(104), 55-64.
- Yüksel, O. (2001). Örgüt Geliştirme. Yönetim ve Organizasyon. (Edt.: Salih Güney).
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2018 |
| Kabul Tarihi | 27 Aralık 2018 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 20 Sayı: 4 |
