Öz
Lifestyle physical activity interventions have resulted in response to the public health problem of promoting regular amounts of physical activity to the majority of Turkey adults who remain inadequately or completely inactive. These lifestyle interventions allow a person to individualize his/her physical activity programs to include a wide variety of activities that are at least of moderate intensity and to accumulate bouts of these activities in a manner befitting his/her life circumstances.
One of the most important health problem posed by the lack of physical activity is Type II diabetes. In particular, insufficient and unbalanced nutrition as well as the addition of a sedentary lifestyle, it is preparing the ground for the emergence of major health problems such as diabetes. In China, 50 years of age and older Type II diabetes on a survey of 1996 people prevalence of physically active is %9,1 , in the moderately active %12,0 and and those with a sedentary lifestyle is %14,2.
Disease control center of United states; It remains healthy and the 4 major factor in longevity.
1. Regular life habits (51%)
2. Physical Environment (20%)
3. The Genetic Material (20%)
4. The Nature Of The Infection And The Health Service (9%)
As a result; The relationship between health status of being high or low levels of physical activity is becoming increasingly important worldwide. Insufficient physical activity is the source of health problems, as well as the prevention of many health problems or improving the contribution of physical activity has been demonstrated in many studies. In studies involving the different populations in different countries, physical illness and occupation of the person's activity level, age, modes of transport, is shown to depend on variables such as gender circumstances and having children.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Baltacı G, Irmak H, Kesici C, Çelikcan E, Çakır B. (2008). Fiziksel aktivite bilgi serisi. 1 inci Baskı. Ankara: Sağlık Bakanlığı Yayını.
- Biddle, S. J., Gorely, T., & Stensel, D. J. (2004). Health-enhancing physical activity and sedentary behaviour in children and adolescents. Journal of sports sciences, 22(8), 679-701.
- Boyce WR, Boone EL, Cioci BW, Lee AH. (2008). Physicalactivity, weightgain and occupationalhealthcallcentreemployees. OccupMed. 58: 238-44.
- Bulut, S. (2013). Sağlıkta sosyal bir belirleyici; fiziksel aktivite. TurkishBulletin of Hygiene &ExperimentalBiology/Türk Hijyen ve Deneysel Biyoloji, 70(4).
- Ekelund, U., Steene-Johannessen, J., Brown, W. J., Fagerland, M. W., Owen, N., Powell, K. E., ... & Lancet Sedentary Behaviour Working Group. (2016). Does physical activity attenuate, or even eliminate, the detrimental association of sitting time with mortality? A harmonised meta-analysis of data from more than 1 million men and women. The Lancet, 388(10051), 1302-1310.
- Genç M, Eğri M, Kurçer MA, Kaya M, Pehlivan E, Karaoğlu L, ve ark. (2002). Malatya kent merkezindeki banka çalışanlarında fizik aktivite sıklığı. İnönü Üniv Tıp Fak Derg, 9(4): 237-40.
- Healy, G. N., Wijndaele, K., Dunstan, D. W., Shaw, J. E., Salmon, J., Zimmet, P. Z., & Owen, N. (2008). Objectively measured sedentary time, physical activity, and metabolic risk: the Australian Diabetes, Obesity and Lifestyle Study (AusDiab). Diabetes care, 31(2), 369-371.
- Hsing AW, Mclaughlin KJ, Zheng W, Gao TY, Blot WJ. (1994).Occupation, physicalactivity and risk of prostatecanser in Shanghai, people’sRepublic of China. CancerCauses Control, (5); 136-140.
- Jacobs, J. D., Ainsworth, B. E., Hartman, T. J., & Leon, A. S. (1993). A simultaneous evaluation of 10 commonly used physical activity questionnaires. Medicine and science in sports and exercise, 25(1), 81-91.
- Kalling VL. (2008). Physicalactivity on prescription, studies on physicalactivitylevel, adherence and cardiovasculer risk factors. KarolinskaInstitutetThesisForDoctoralDegree.
- Kearney, M. (2019). Prevention and treatment of CVD: a new priority for the NHS. Heart, 105(24), 1924-1924.
- MacAuley D. (1994). A history of physicalactivity, health and medicine. J R SocMed, 87: 32-35.
- Mindell, J. S. (2019). Disparities, variations, inequalities or inequities: whatever you call them, we need data to monitor them. Israel journal of health policy research, 8(1), 37.
- Owen, N., Leslie, E., Salmon, J., & Fotheringham, M. J. (2000). Environmental determinants of physical activity and sedentary behavior. Exerc Sport Sci Rev, 28(4), 153-158.
- Paffenbarger RS, Steven Jr, Blair N, I-Min Lee. (2001). A history of physicalactivity, cardiovascularhealth and longevity. Int J Epidemiol, 30: 1184-92.
- Tedstone, A., Duval, D., & Peacock, E. (2019). Dietary health and CVD: implications for dietary policy in England. Proceedings of the Nutrition Society, 1-8.
- United States. Public Health Service. Office of the Surgeon General, National Center for Chronic Disease Prevention, Health Promotion (US), President's Council on Physical Fitness, & Sports (US). (1996). Physical activity and health: A report of the Surgeon General. US Department of Health and Human Services, Centers for Disease Control and Prevention, National Center for Chronic Disease Prevention and Health Promotion.
- Zorba E., (2014). Herkes için Yaşam Boyu Spor, Canset Form Matbaacılık, IV. Baskı. Ankara.
- Zorba E., (2014). Yaşam Boyu Spor, Atalay Matbaacılık, Geliştirilmiş 3. Baskı, Ankara.
Öz
Yaşam tarzı fiziksel aktivite müdahaleleri, halk sağlığı sorununa, yetersiz ya da
tamamen aktif olmayan Türkiye yetişkinlerinin çoğuna düzenli olarak fiziksel aktivite
kazandırılması için cevap aramaktadır. Bu yaşam tarzı müdahaleleri, bir kişinin fiziksel
aktivite programlarını, en azından orta yoğunlukta çok çeşitli aktiviteleri içerecek şekilde
kişiselleştirmesine ve bu aktivitelerin yaşam koşullarına uygun bir şekilde biriktirilmesine
izin vermektedir.
Fiziksel aktivite eksikliğinden kaynaklanan en önemli sağlık sorunlarından biri Tip II
diyabettir. Özellikle, yetersiz ve dengesiz beslenmenin yanı sıra hareketsiz bir yaşam
tarzının eklenmesi, diyabet gibi önemli sağlık sorunlarının ortaya çıkmasına zemin
hazırlamaktadır. Çin’de, fiziksel olarak aktif 1996 kişi üzerinde yapılan bir ankette 50
yaş ve üstü Tip II diyabet,% 12,0, orta derecede aktif% 12,0 ve sedanter yaşam tarzı
olanlarda% 14,2’dir.
Amerika Birleşik Devletleri hastalık kontrol merkezi; Sağlıklı kalmanın ve uzun ömürlü
olmanın 4 ana faktörünü aşağıdaki gibi sıralamıştır.
1. Düzenli yaşam alışkanlıkları (% 51)
2. Fiziksel Çevre (% 20)
3. Kalıtımsal özellikler (% 20)
4. Enfeksiyonun ve Sağlık Hizmeti (% 9)
Sonuç olarak; Sağlık durumu ve fiziksel aktivite düzeyi arasındaki ilişki dünya çapında
giderek daha önemli hale gelmektedir. Yetersiz fiziksel aktivite sağlık sorunlarının
kaynağı olduğu gibi, birçok sağlık sorununun önlenmesi veya fiziksel aktivitenin katkısının
iyileştirilmesi birçok çalışmada gösterilmiştir. Farklı ülkelerdeki farklı popülasyonları
içeren çalışmalarda, fiziksel hastalık ve kişinin aktivite seviyesi, yaşı, ulaşım tarzları,
cinsiyet koşulları ve çocuk sahibi olma gibi değişkenlere bağlı olduğu gösterilmiştir.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Baltacı G, Irmak H, Kesici C, Çelikcan E, Çakır B. (2008). Fiziksel aktivite bilgi serisi. 1 inci Baskı. Ankara: Sağlık Bakanlığı Yayını.
- Biddle, S. J., Gorely, T., & Stensel, D. J. (2004). Health-enhancing physical activity and sedentary behaviour in children and adolescents. Journal of sports sciences, 22(8), 679-701.
- Boyce WR, Boone EL, Cioci BW, Lee AH. (2008). Physicalactivity, weightgain and occupationalhealthcallcentreemployees. OccupMed. 58: 238-44.
- Bulut, S. (2013). Sağlıkta sosyal bir belirleyici; fiziksel aktivite. TurkishBulletin of Hygiene &ExperimentalBiology/Türk Hijyen ve Deneysel Biyoloji, 70(4).
- Ekelund, U., Steene-Johannessen, J., Brown, W. J., Fagerland, M. W., Owen, N., Powell, K. E., ... & Lancet Sedentary Behaviour Working Group. (2016). Does physical activity attenuate, or even eliminate, the detrimental association of sitting time with mortality? A harmonised meta-analysis of data from more than 1 million men and women. The Lancet, 388(10051), 1302-1310.
- Genç M, Eğri M, Kurçer MA, Kaya M, Pehlivan E, Karaoğlu L, ve ark. (2002). Malatya kent merkezindeki banka çalışanlarında fizik aktivite sıklığı. İnönü Üniv Tıp Fak Derg, 9(4): 237-40.
- Healy, G. N., Wijndaele, K., Dunstan, D. W., Shaw, J. E., Salmon, J., Zimmet, P. Z., & Owen, N. (2008). Objectively measured sedentary time, physical activity, and metabolic risk: the Australian Diabetes, Obesity and Lifestyle Study (AusDiab). Diabetes care, 31(2), 369-371.
- Hsing AW, Mclaughlin KJ, Zheng W, Gao TY, Blot WJ. (1994).Occupation, physicalactivity and risk of prostatecanser in Shanghai, people’sRepublic of China. CancerCauses Control, (5); 136-140.
- Jacobs, J. D., Ainsworth, B. E., Hartman, T. J., & Leon, A. S. (1993). A simultaneous evaluation of 10 commonly used physical activity questionnaires. Medicine and science in sports and exercise, 25(1), 81-91.
- Kalling VL. (2008). Physicalactivity on prescription, studies on physicalactivitylevel, adherence and cardiovasculer risk factors. KarolinskaInstitutetThesisForDoctoralDegree.
- Kearney, M. (2019). Prevention and treatment of CVD: a new priority for the NHS. Heart, 105(24), 1924-1924.
- MacAuley D. (1994). A history of physicalactivity, health and medicine. J R SocMed, 87: 32-35.
- Mindell, J. S. (2019). Disparities, variations, inequalities or inequities: whatever you call them, we need data to monitor them. Israel journal of health policy research, 8(1), 37.
- Owen, N., Leslie, E., Salmon, J., & Fotheringham, M. J. (2000). Environmental determinants of physical activity and sedentary behavior. Exerc Sport Sci Rev, 28(4), 153-158.
- Paffenbarger RS, Steven Jr, Blair N, I-Min Lee. (2001). A history of physicalactivity, cardiovascularhealth and longevity. Int J Epidemiol, 30: 1184-92.
- Tedstone, A., Duval, D., & Peacock, E. (2019). Dietary health and CVD: implications for dietary policy in England. Proceedings of the Nutrition Society, 1-8.
- United States. Public Health Service. Office of the Surgeon General, National Center for Chronic Disease Prevention, Health Promotion (US), President's Council on Physical Fitness, & Sports (US). (1996). Physical activity and health: A report of the Surgeon General. US Department of Health and Human Services, Centers for Disease Control and Prevention, National Center for Chronic Disease Prevention and Health Promotion.
- Zorba E., (2014). Herkes için Yaşam Boyu Spor, Canset Form Matbaacılık, IV. Baskı. Ankara.
- Zorba E., (2014). Yaşam Boyu Spor, Atalay Matbaacılık, Geliştirilmiş 3. Baskı, Ankara.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | İngilizce |
|---|---|
| Konular | Spor Hekimliği |
| Bölüm | Derleme |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2019 |
| Gönderilme Tarihi | 29 Aralık 2019 |
| Kabul Tarihi | 29 Aralık 2019 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 1 Sayı: 1 |
Herkes için Spor ve Rekreasyon dergisi tarafından yayınlanan eserler Creative Commons Atıf-GayriTicari-Türetilemez 4.0 Uluslararası (CC BY-NC-ND 4.0) ile lisanslanmaktadır.