KINEMATIC OF THE TAKEOFF PHASE OF THE LONG JUMP: A COMPARISON OF TWO DIMENSIONAL AND THREE DIMENSIONAL ANALYSES
Öz
The purpose of the study is to determine the analyse protocols by analysing the segment lengths using kinematics parameters that result of the 2 and 3 dimensional analysis of takeoff phase in the long jump. An elite long jumper participated in this study (Height = 1.75 m, Weight = 75 kg). Four high-speed cameras operating at 100 frames per second were used to record the long jumper’s attempts (Basler A 602f high speed camera). Captured 2 and 3 dimensional views digitized in SIMI Motion 7.3 (SIMI Reality Motion Systems GmbH-Germany) by tracking 8 anthropometrical markers. Segments lengths were calculated in 2 and 3 dimensional respectively. As a result; the amount of error between the real segment length and computed segment length using kinematics parameters of 2 and 3 dimensional analyses, 3 dimensional analyse results showed least error than 2 dimensional analyse. As 2 dimensional analyse results compared to each other; the camera was placed in perpendicular the motion plane showed least error than the camera placed with an angle to the motion of plane.
Anahtar Kelimeler
long jump; takeoff; kinematic; motion analyses; error ratio.
Kaynakça
- Adham, R., Shibab, I. & Asfour, S. (1999). Discrete wavelet transform: a tool in smoothing kinematic data. Journal of Biomechanics, 32, 317-321.
- Bartlett, R. (1997). Introduction to Sports Biomechanics. First Edition. UK: Chapman & Hall.
- Bompa, T. O. (2003). Dönemleme – Antrenman Kuramı ve Yöntemi. (2.Baskı). Çev. İ. Keskin ve Ark. Ankara: Bağırgan Yayımevi.
- Çilli, M. ve Arıtan, S. (2004). Hareket analizi sistemlerinde otomatik olmayan sayısallaştırmada ortaya çıkan hataların dağılımı. Spor Bilimleri Dergisi, 15(2), 91-99.
- Dabnicki, P., Arıtan, S., Lauder, M. & Tsirakos, D., (1997). Accuracy evaluation of an on-line kinematics systems via dynamic test. Journal of Medical Engineering and Technology, (21), 2, 53-66
- Hay, J. G. & Nohara, H. (1990). Techniques used by elite long jumpers in preparation for takeoff. Journal of Biomechanics, 23(3), 229-39.
- Hay, J. G. (1986). The biomechanics of long jump. Exercise and Sports Science Review, 14, 401-46.
- Jaitner, T., Mendoza, L. & Schöllhorn, W. I. (2001). Analysis of the long jump technique in the transition from approach to takeoff based on time- continuous kinematic data. European Journal of Sport Science, 1(5), 1-12.
- Less, A., Fowler, N. & Derby, D. (1993). A biomechanical analysis of the last stride, touch-down and take-off characteristics of the women’s long jump. Journal of Sports Sciences, 11, 303-14.
- Nixdorf, E. & Brüggemann, G. P. (1990). Biomechanical Analysis of The Long Jump. International Athletic Foundation. International Amateur Athletic Federation Scientific Research Project At The Games Of The XXXIV Olympiad Seul 1988 Final Report. Italy: Arti Grafiche Danesi.
- Pezzack, J.C., Norman, R.W. & Winter, D.A. (1977). An assessment of derivative determining techniques used for motion analysis. Journal of Biomechanics, 10, 377-382.
Öz
Bu çalışmanın amacı; uzun atlamada çıkış evresinin 2 ve 3 boyutlu analizi sonucu elde edilenkinematik veriler yardımıyla üye uzunluklarındaki değişimi incelenerek analiz protokollerininbelirlenmesidir. Çalışmaya bir erkek uzun atlayıcı denek olarak katılmıştır (Boy = 1.75 m, VA = 75 kg).Deneğin uzun atlama görüntüsü saniyede 100 kare kayıt yapabilen yüksek hızlı 4 adet kamerayla kaydedildi(Basler A 602f high speed camera). Kaydedilen 2 ve 3 boyutlu görüntüler SIMI Motion 7.3 (SIMI RealityMotion Systems GmbH-Germany) hareket analizi yazılımı kullanılarak deneğin üzerine yerleştirilen 8antropometrik nokta işaretlenerek sayısallaştırılmıştır. Üyelerin uzunlukları 2 ve 3 boyutlu olarak ayrı ayrıhesaplanmıştır. Sonuç olarak; gerçek üye uzunlukları ile 2 ve 3 boyutlu analiz sonucu elde edilen kinematikveriler yardımıyla hesaplanan üye uzunlukları arasındaki hata yüzdelerine göre, 3 boyutlu analiz sonuçları 2boyutlu analiz sonuçlarına oranla daha az hata göstermiştir. İki boyutlu analiz sonuçları birbirleriylekarşılaştırıldığında; hareket düzlemine dik olarak yerleştirilen kameranın görüntüsünün 2 boyutlu analizsonuçları, hareket düzlemine belirli açıyla yerleştirilen kameranın görüntüsünün 2 boyutlu analizsonuçlarına oranla, hata yüzdeleri açısından daha az hata yüzde değeri vermiştir
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Adham, R., Shibab, I. & Asfour, S. (1999). Discrete wavelet transform: a tool in smoothing kinematic data. Journal of Biomechanics, 32, 317-321.
- Bartlett, R. (1997). Introduction to Sports Biomechanics. First Edition. UK: Chapman & Hall.
- Bompa, T. O. (2003). Dönemleme – Antrenman Kuramı ve Yöntemi. (2.Baskı). Çev. İ. Keskin ve Ark. Ankara: Bağırgan Yayımevi.
- Çilli, M. ve Arıtan, S. (2004). Hareket analizi sistemlerinde otomatik olmayan sayısallaştırmada ortaya çıkan hataların dağılımı. Spor Bilimleri Dergisi, 15(2), 91-99.
- Dabnicki, P., Arıtan, S., Lauder, M. & Tsirakos, D., (1997). Accuracy evaluation of an on-line kinematics systems via dynamic test. Journal of Medical Engineering and Technology, (21), 2, 53-66
- Hay, J. G. & Nohara, H. (1990). Techniques used by elite long jumpers in preparation for takeoff. Journal of Biomechanics, 23(3), 229-39.
- Hay, J. G. (1986). The biomechanics of long jump. Exercise and Sports Science Review, 14, 401-46.
- Jaitner, T., Mendoza, L. & Schöllhorn, W. I. (2001). Analysis of the long jump technique in the transition from approach to takeoff based on time- continuous kinematic data. European Journal of Sport Science, 1(5), 1-12.
- Less, A., Fowler, N. & Derby, D. (1993). A biomechanical analysis of the last stride, touch-down and take-off characteristics of the women’s long jump. Journal of Sports Sciences, 11, 303-14.
- Nixdorf, E. & Brüggemann, G. P. (1990). Biomechanical Analysis of The Long Jump. International Athletic Foundation. International Amateur Athletic Federation Scientific Research Project At The Games Of The XXXIV Olympiad Seul 1988 Final Report. Italy: Arti Grafiche Danesi.
- Pezzack, J.C., Norman, R.W. & Winter, D.A. (1977). An assessment of derivative determining techniques used for motion analysis. Journal of Biomechanics, 10, 377-382.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | İngilizce |
|---|---|
| Bölüm | MOVEMENT AND TRAINING |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 17 Ocak 2013 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2013 Cilt: 4 Sayı: 1 |
